Διάλεξη του κ. Ευάγγελου Μπεξή

Την Κυριακή 12 Απριλίου 2009 και ώρα 11:00, στο ξενοδοχείο "Διόνυσος" ( 23ης Οκτωβρίου 30, Λάρισα), πραγματοποιήθηκε διάλεξη με θέμα: " Η άγνωστη προϊστορία και επέκταση των Ελλήνων". Κεντρικός εισηγητής ήταν ο αρχαιολόγος κ. Ευάγγελος Μπεξής (εκδότης του περιοδικού "ΙΧΩΡ"). Στην εκδήλωση παρεβρέθει και έλαβε το λόγο και ο δημοφιλής συγγραφέας - ερευνητής κ. Μιχάλης Καλόπουλος.

Παρακολουθείστε 2 αποσπάσματα της ομιλίας.

1) http://www.youtube.com/watch?v=Lq6cLJuXQb4

2) http://www.youtube.com/watch?v=hN56r_BISRc

ΕΣΠΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΠΠΟΚΡΑΤΗ & ΤΑ ΑΣΚΛΗΠΙΕΙΑ

Την Πέμπτη 9 Απριλίου 2009 στο ξενοδοχείο "Διόνυσος", πραγματοποιήθηκε εσπερίδα που διοργάνωσε ο Φιλοσοφικός Όμιλος Θεσσαλίας «Η Μήτις» με θέμα: " Ο πατήρ της Ιατρικής Ιπποκράτης και τα Ασκληπιεία στην αρχαιότητα". Κεντρικός εισηγητής ήταν ο ιατρός δρ. Κώστας Ζαφείρης.
Ο Ιπποκράτης (π. 460 π.Χ.-360 π.Χ.) ήταν περίδοξος Έλληνας γιατρός, ο πρώτος που ταξινόμησε συστηματικά την ιατρική και επιχείρησε μια μεθοδευμένη θεραπεία των νοσημάτων. Ήταν Κώος, Ασκληπιάδης κατά το γένος και γιος του Ηρακλείδη και της Φαιναρέτης. Από τη μητέρα του ήταν 20ος εγγονός του Ηρακλή και από τον πατέρα τον 18ος εγγονός του Ασκληπιού. Αρχικά υπήρξε μαθητής του ίδιου τον πατέρα του, κατόπιν του Ηρόδικου, του Γοργία, του ρήτορα Λεοντίνου και του Δημόκριτου του Αβδηρίτη, αν και αρκετοί ερευνητές ισχυρίζονται πως η σχέση του με τον Γοργία και τον Δημόκριτο ήταν μια πνευματική επικοινωνία και όχι σχέση μαθητείας. Αφού εκπαιδεύτηκε στην ιατρική αναχώρησε απ' την Κω και επισκέφθηκε διαδοχικά τη Θεσσαλία, τη Θάσο και τη Θράκη. Η φήμη του απλώθηκε γοργά σε όλη την Ελλάδα και πέρα από τα όριά της στην κραταιά Περσία. Ο Αρταξέρξης τον κάλεσε στην αυλή του στέλνοντας πρέσβεις με πολύτιμα δώρα αλλά εκείνος αρνήθηκε να φύγει απ' την πατρίδα του. Λέγεται πως θεράπευσε τον βασιλιά των Μακεδόνων Περδίκκα και λύτρωσε τα Άβδηρα από λοιμό. Είναι ο πρώτος που θεμελίωσε την επιστημονική ιατρική όπως βεβαιώνει και ο Γαληνός, (πρώτος εξήνεγκε την τελείαν παρ' Έλλησι ιατρικήν. xiv, 676). Τα έργα του είναι προϊόντα έξοχης παρατήρησης, εμπειρίας και σπάνιου ορθολογισμού. Ουσιαστικά αποτελούν το μεγαλύτερο σταθμό στην πορεία της ελληνικής ιατρικής. Πέθανε περίπου στην ηλικία των ενενήντα χρόνων στη Λάρισα και τάφηκε κάπου μεταξύ Γυρτώνης, Τιρνάβου και Λαρίσης. Σύμφωνα με τον Άνθιμο Γαζή το μνήμα του διατηρήθηκε μέχρι και το 2ο μ.Χ. αιώνα.

Τα Ασκληπιεία ήταν ιερά και τόποι λατρείας του ήρωα, ιερού ιατρού και θεραπευτή θεού Ασκληπιού. Ήταν στην πραγματικότητα τα πρώτα νοσοκομεία ή μάλλον συγκροτήματα κτιρίων υγείας και προσέφεραν τις υπηρεσίες τους στην ελληνική ευρύτερη περιφέρεια για πολλούς αιώνες, από την εποχή περίπου του Τρωικού πολέμου ως τον 6ο αιώνα μ.Χ., εποχή της πλήρους επικράτησης του χριστιανισμού. Θα πρέπει να τονίσουμε ιδιαίτερα εδώ ότι, παρ' όλο το διωγμό που υπέστη ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός ως ειδωλολατρική πρακτική, κύρια από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο το 392 μ.Χ., η λατρεία του Ασκληπιού και ιδιαίτερα η φροντίδα υγείας στα Ασκληπιεία δεν έγινε κατορθωτό να εξαλειφθεί τελείως, για περίπου δύο ακόμη αιώνες. Σήμερα γνωρίζουμε ότι έχουν αναφερθεί σε γραπτές πηγές ή/και έχουν βρεθεί αρχαιολογικά στοιχεία που αποδεικνύουν την ύπαρξη περίπου 320 Ασκληπιείων στον αρχαίο ελληνικό κόσμο.

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΝΗΜΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΦΑΓΙΑΣΘΕΝΤΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΥΠΟ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ

Μια απο τις θλιβερότερες στιγμές στην ιστορία της πόλης της Θεσσαλονίκης. Χιλιάδες Θεσσαλονικείς Εθνικοί, (από 7.000 έως 15.000 αναφέρουν τα κείμενα της εποχής), ανεξαρτήτου ηλικίας και φύλου, θανατώθηκαν εντός δύο ή τριών ωρών σε ένα όργιο θηριώδους σφαγής που έλαβε χώρα εντός του Ιπποδρομίου, όπου με δόλο είχαν προσκληθεί από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο. Όταν έκλεισαν ερμητικά οι πύλες και ξεχύθηκαν πάνοπλοι στις κερκίδες του σταδίου οι Γότθοι μισθοφόροι του αυτοκράτορα της Νέας Ρώμης Θεοδοσίου (που γι' αυτές τις πράξεις του ονομάστηκε "Μέγας" από κάποιους), ήταν αργά για οποιαδήποτε διαφυγή. Ο πανικός, οι αγωνιώδεις οιμωγές, το αίμα χιλιάδων άοπλων πολιτών που έρεε σαν ποτάμι στις κερκίδες, ήταν τα μόνα που επικρατούσαν... Λίγες τέτοιες θηριώδεις σφαγές, κατευθυνόμενες υπό οργανωμένης και θεσμοθετημένης εξουσίας κατά των ιδίων των πολιτών της, έχουν καταγραφεί στην διάρκεια της ιστορίας. Μία απ’ αυτές είχαν την οδυνηρή ατυχία να βιώσουν με το αίμα τους οι Θεσσαλονικείς. Ήτο το σωτήριον έτος 390 μ.Χ. !

Εσπερίδα για το Θαλή τον Μιλήσιο

Την Πέμπτη 2 Απριλίου 2009 και ώρα 19:30 πραγματοποιήθηκε εσπερίδα στο καφέ "ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ" (Απόλλωνος 9, Λάρισα), με θέμα τη φιλοσοφία του Θαλή του Μιλήσιου. Κεντρικός εισηγητής του θέματος, ήταν ο κ. Νικόλαος Γουλούλης.

Ο Θαλής ο Μιλήσιος, υιος του Εξαμύου και της Κλεοβουλίνης, γεννήθηκε στα τέλη του 7ου π.Χ. αιώνα και πέθανε στα μέσα του 6ου. Η σκέψη του ουσιαστικά σηματοδοτεί την αφετηρία της οργανωμένης Ελληνικής Φιλοσοφίας και ο ίδιος -θεμελιωτής της λεγομένης «Ιωνικής Σχολής»- απεκλήθη ορθώς από τους σύγχρονους ελληνιστές μελετητές, «Πατέρας Της Φιλοσοφίας»: «πρώτος την περί φύσεως ιστορίαν τοις Έλλησιν εκφήναι» (όπως έγραψε και ο Σιμπλίκιος).Μια αληθινά πολυεπίπεδη προσωπικότητα ο Θαλής, πολιτικός, φιλόσοφος, χωρομέτρης, φυσικός, μηχανικός και αστρονόμος που προέβλεψε και προείπε την ηλιακή έκλειψη του 585 π.Χ. (Ηρόδοτος Ι, 74), που εδίδαξε τον προσανατολισμό από τον αστερισμό της Μικράς Άρκτου και κατασκεύασε το περίφημο «διαστημόμετρον» για τον υπολογισμό των αποστάσεων των πλοίων από την ξηρά -υπήρξε πάνω απ' όλα βαθύς μελετητής και διδάσκαλος στο κατ' εξοχήν «ιωνικό» φιλοσοφικό ζήτημα, εκείνο δηλαδή της φυσικής συστάσεως του Συμ-Παντός Κόσμου.Η διδασκαλία του παρουσιάζει το Ύδωρ ως πρωταρχική ουσία, από το οποίο Ύδωρ παρουσιάζει τα πάντα να προέρχονται. «Των πάντων τα σπέρματα έχουν την φύση τους υγρή, το δε ύδωρ είναι η φυσική αρχή των υγρών πραγμάτων».Για τον ιδιοφυή Θαλή, ο οποίος συγκαταλέγεται ανάμεσα στους «Επτά Σοφούς των Ελλήνων» και σύμφωνα με τον Ιερώνυμο εμέτρησε το ύψος των πυραμίδων από την σκιά τους (Διογένης Λαέρτιος Ι, 277), η Φύση και ο Κόσμος γενικότερα, δεν είναι άψυχα σύνολα εξ ίσου άψυχης ύλης, αλλ' αντιθέτως ολοζώντανοι και έμψυχοι οργανισμοί: «έμψυχοι και δαιμόνων πλήρεις».Τα πάντα εμπεριέχουν τους Θεούς: «Πάντα» (είναι) «πλήρη Θεών». Συνεπής προς την θεωρία του, ο φιλόσοφος απέφευγε συστηματικά την κρεοφαγία -όπως άλλωστε και την άσκοπη οινοποσία και σπατάλη χρόνου.Μία περίληψη της θεωρίας του Θαλού -ίσως σωστά ίσως «στωϊκά» παρερμηνευμένη- δίδεται από τους Θεόφραστο και Αέτιο: «Ο Θαλής έλεγε ότι το Θείο είναι ο νους του Κόσμου, το δε Σύμπαν είναι έμψυχο και γεμάτο από θεότητες. Το πρωταρχικό Υγρό δε από θεία δύναμη διαπερνάται η οποία και το κάνει να κινείται».Γραπτά του ιδίου του φιλοσόφου, δεν διεσώθηκαν αν και μάλλον θα ήταν κουτό να υποστηριχθεί μετά βεβαιότητος ότι δεν υπήρξαν εξαρχής (ο Σιμπλίκιιος αναφέρει τη "Ναυτική Αστρολογία", ο Διογένης Λαέρτιος τα "Περί Τροπής" και "Περί Ισημερίας", ο Λόβων αναφέρει 200 εξάμετρα και ο Ησύχιος -στη "Σούδα"- ότι "έγραψε περί των μετεώρων εν έπεσι" (!) Οι πληροφορίες για το άτομό του και την διδασκαλία του μεγάλου αυτού ανδρός, έφθασαν σ' εμάς από τους μεταγενεστέρους του συγγραφείς, φιλοσόφους και σχολιαστές.Σ' αυτόν αποδίδονται τα γνωμικά «Μη πάσι πίστευε» («Μη πιστεύεις τους πάντες»), «Ειρήνην αγάπα» («Αγάπα την ειρήνη»), «Χαλεπόν εαυτόν γνώναι» («Είναι δύσκολο να γνωρίσεις τον εαυτό σου») και «Ουδέν τον Θάνατον διαφέρειν του Ζειν» («Σε τίποτα δεν διαφέρει ο θάνατος από την ζωή»).